Μια «νέα Πάτρα» μεταναστών δημιουργείται στην Αττική, Η άγνωστη τακτική της ΕΛ.ΑΣ.

August 18, 2015, 1:28 am

≫ Next: Εικόνες μέσα από το κέντρο φιλοξενίας μεταναστών στον Βοτανικό

«Μια... Πάτρα τουλάχιστον 160.000 μεταναστών δημιουργήθηκε τους τελευταίους μήνες στην Αθήνα και στα πέριξ, χωρίς να είναι δυνατόν να τη διαχειριστούμε. Εχουμε σαφείς ενδείξεις και πληροφορίες ότι η εντυπωσιακή ροή μεταναστών υπήρξε όχι

λόγω κάποιας δραματικής μεταβολής στο πολεμικό μέτωπο αλλά γιατί πληροφορήθηκαν ότι δεν υπήρχε κανένας έλεγχος και κράτησή τους στα νησιά και είχαν ελεύθερη πρόσβαση στις ελληνικές πόλεις. Είναι ενδεικτικό ότι η άφιξη των μεταναστών στα νησιά παρουσίασε αύξηση 1.300% το τελευταίο επτάμηνο, παρότι οι πολεμικές συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή παρουσιάζουν ένταση την τελευταία διετία. Φτάσαμε να μπαίνουν περίπου 3.500 κάθε ημέρα από τα νησιά, ενώ έχουμε αναφορές ότι περίπου 700-800 επιχειρούν κάθε ημέρα να περάσουν τον Εβρο στο σημείο όπου δεν υπάρχει ο φράχτης. Υπάρχουν περιπτώσεις όπως προ μερικών ημερών στην Τήλο, όπου ομάδα μεταναστών κατέβηκε στο λιμάνι του νησιού ως ομάδα περιηγητών και έσπευσαν στους αστυνομικούς του νησιού σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Δεκάδες χιλιάδες, κυρίως από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν κ.α., που εισήλθαν τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας δεν εμφανίστηκαν στις υπηρεσίες της Αττικής να "ταυτοποιηθούν" και μας είναι άγνωστο ποιοι μπορεί να είναι ανάμεσά τους. Οι διαμαρτυρίες ξένων πρεσβειών μας και άλλων παραγόντων μάς οδήγησαν να στείλουμε ομάδα τουλάχιστον 60-70 εξειδικευμένων αστυνομικών στα νησιά να ελέγχουμε πάλι αυτούς που έρχονται. Αυτή η προσπάθεια "φιλτραρίσματος" δημιουργεί τα φαινόμενα συνωστισμού στην Κω και αλλού. Τα κλιμάκια της ΕΛ.ΑΣ. φτάνουν να ελέγχουν περίπου 600 άτομα την ημέρα, όμως κι αυτό δεν φαίνεται αρκετό. Υπάρχει ασφαλώς και το πρόβλημα των ιατρικών ελέγχων που γίνονται πλέον... μακροσκοπικά. Η κατάσταση είναι δραματική και σχεδόν μη διαχείρισιμη. Εκτός των άλλων, στα νησιά με μεγάλη τουριστική κίνηση δεν υπάρχουν αστυνομικοί για να ασχοληθούν με θέματα εγκληματικότητας ή άλλα καθημερινά ζητήματα και έτσι δημιουργείται άλλου είδους κύκλος έντασης».

Η αποκαλυπτική αυτή αναφορά προς «Το Βήμα της Κυριακής» υψηλόβαθμου στελέχους της λεωφόρου Κατεχάκη ορίζει το νέο δράμα με την καθημερινή είσοδο χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας και τις ασφυκτικές καταστάσεις που προέκυψαν.

Ενδεικτικό των μεταβολών που παρατηρούνται είναι ότι όλο το 2013 είχαν εντοπιστεί μόνο 43.002 μετανάστες (από τους οποίους περίπου 15.000 αλβανοί λαθρομετανάστες από τα σύνορα της Ηπείρου) ενώ στα νησιά της παραμεθορίου είχαν φθάσει περίπου 11.000 άτομα. Τότε οι Σύροι που είχαν φθάσει στη χώρα μας ήταν μόλις 8.517 όταν μόνο το πρώτο επτάμηνο του 2015 έχουν εισέλθει στην Ελλάδα 88.264, δηλαδή δεκαπλάσιοι!

Οπως ανέφεραν στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., «ελάχιστοι από τους περίπου 150.000 μετανάστες που εισήλθαν στην Ελλάδα εφέτος έχουν αναχωρήσει. Παρότι εφαρμόστηκε η παλιά "άτυπη" τακτική να μεταφέρονται στα σύνορα με βαλκανικές χώρες και να τους υποδεικνύεται η φυγή ακόμη και με... ποδήλατα προς Βορρά, και αυτό αποδεικνύεται αναποτελεσματικό λόγω των μέτρων που θα πάρουν η Ουγγαρία και άλλες χώρες που μπορεί να αποτελέσουν ενδιάμεσο σταθμό τους. Ούτε και η συνήθης "απορρόφηση"-υποδοχή των Σύρων στις σκανδιναβικές χώρες υπάρχει. Το πρόβλημα είναι ωστόσο με τους πρόσφυγες από χώρες όπως το Αφγανιστάν και άλλες χώρες όπου δρα ο ISIS ή η Αλ Κάιντα. Αυτοί συνήθως δεν εμφανίζονται - όπως κάνουν οι σύροι πρόσφυγες - για να νομιμοποιηθούν. Το πρώτο επτάμηνο του 2015 μπήκαν περίπου 50.000 μετανάστες από χώρες όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και η Σομαλία, εκ των οποίων φαίνεται να ελέγχθηκε σχετικά μικρό ποσοστό».

Οπως αναφέρει ο εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων της Αττικής στα Δωδεκάνησα κ. Μανώλης Ανδρουλάκης, «μια σχετικά παρόμοια κατάσταση με μαζικές εισόδους λαθρομεταναστών είχαμε στα νησιά αλλά και στον Εβρο την περίοδο 2008-2009. Τότε ωστόσο ξέραμε ότι αν συλλαμβάναμε έναν διακινητή για λίγο καιρό θα υπήρχε μια ανάσχεση στις αφίξεις μεταναστών. Τώρα ωστόσο οι διακινητές πολλαπλασιάστηκαν, αφήνουν τους μετανάστες σε νέα σημεία στα νησιά, έχουν εκατοντάδες πλοιάρια, ενώ οι Σύροι που έχουν οικονομική άνεση νοικιάζουν σκάφη και έρχονται μαζικά στη χώρα μας σαν εκδρομικές ομάδες. Επιπλέον έχουμε πληροφορίες ότι υπάρχουν πρόσφυγες που έρχονται με τουριστικά σκάφη στο Αιγαίο, δεν αποβιβάζονται στα νησιά και μπορεί να έρχονται κατευθείαν στη χερσαία Ελλάδα. Η κατάσταση πλέον είναι εκτός ορίων και με τους συναδέλφους στα νησιά. Τις τελευταίες ημέρες έχουμε για πρώτη φορά 6-7 αιτήματα μεταθέσεων από αστυνομικούς των Δωδεκανήσων για Αθήνα και άλλες περιοχές για να... γλιτώσουν. Ποτέ δεν είχε υπάρξει τάση φυγής συναδέλφων μας από περιοχές όπως η Κως, η Χίος, η Ρόδος και άλλες».

του Βασίλη Λαμπρόπουλου

ΒΗΜΑ

↧

Εικόνες μέσα από το κέντρο φιλοξενίας μεταναστών στον Βοτανικό

August 18, 2015, 4:38 am

≫ Next: Χριστοδουλοπούλου: Υπαινιγμοί τα «λιάζονται και εξαφανίζονται» για τους μετανάστες

≪ Previous: Μια «νέα Πάτρα» μεταναστών δημιουργείται στην Αττική, Η άγνωστη τακτική της ΕΛ.ΑΣ.

Μια νέα καθημερινότητα ξημέρωσε για 200 μετανάστες και πρόσφυγες στο κέντρο φιλοξενίας στον Ελαιώνα, όπου μετεγκαταστάθηκαν από το

Πεδίον του Άρεως.

Η αφετηρία τους μπορεί να μετατοπίστηκε κατά μερικά χιλιόμετρα, ο προορισμός τους όμως παραμένει ο ίδιος: για τους περισσότερους η Ελλάδα είναι μόνο ένας σταθμός στο ταξίδι τους προς τον ευρωπαϊκό βορρά όπου ευελπιστούν να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

zougla.gr

↧

Χριστοδουλοπούλου: Υπαινιγμοί τα «λιάζονται και εξαφανίζονται» για τους μετανάστες

August 18, 2015, 12:13 pm

≫ Next: Τα ανάκτορα προς πώληση

≪ Previous: Εικόνες μέσα από το κέντρο φιλοξενίας μεταναστών στον Βοτανικό

Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με την μεταφορά των μεταναστών από τα νησιά στην Αθήνα, παρά μόνο στην Κω, όπου είχε συγκεντρωθεί ένας μεγάλος πληθυσμός που δεν μπορούσε να ταυτοποιηθεί, δήλωσε σήμερα η αναπληρώτρια υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής, Τασία Χριστοδουλοπούλου, η οποία απάντησε και στα αρνητικά σχόλια που έγιναν για τα

ρήματα «λιάζονται» και «εξαφανίζονται» που είχε χρησιμοποιήσει για τους μετανάστες σε προηγούμενες δηλώσεις της.

Συγκεκριμένα, η κ. Χριστοδουλοπούλου, μιλώντας στον Βήμα fm είπε για το μεταναστευτικό:

Μέχρι και τις 15 Αυγούστου ακριβώς, γιατί και 15 Αυγούστου γίνανε μεταφορές, φεύγανε κανονικά (οι μετανάστες από τα νησιά) προς την Αθήνα. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με την μεταφορά τους. Το πρόβλημα υπήρχε μόνο στην Κω, όπου είχε συγκεντρωθεί ένα ς μεγάλος πληθυσμός που δεν μπορούσε να ταυτοποιηθεί. Στη Λέσβο δεν είχαμε τέτοιο πρόβλημα. Τώρα, για δύο τρεις μέρες, που τα πλοία δεν έχουν θέσεις, καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της μεταφοράς αυτών των ανθρώπων. Να είστε σίγουροι ότι θα το λύσουμε.

Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται (στην Ελλάδα). Όσοι επιθυμούν να φιλοξενηθούν, υπάρχει ανοιχτός χώρος φιλοξενίας στον Ελαιώνα. Οι υπόλοιποι τραβάνε τον δρόμο τους. Κι εκεί όταν απάντησα ότι (οι μετανάστες) εξαφανίζονται, γιατί ακριβώς δεν μπορώ να λέω κάποια πράγματα δημόσια, γιατί υπάρχει και η Ευρώπη, το κάνανε κι αυτό ανέκδοτο. Κι όταν είπα λιάζονται, γιατί εκεί κάνανε τις επαφές, κι αυτό έγινε ανέκδοτο. Γιατί, ακριβώς δεν ξέρετε ούτε από υπαινιγμούς ούτε από δημόσιο λόγο. Τώρα, δεν λιάζονται. Εξαφανίζονται!

ΕΘΝΟΣ

↧

Τα ανάκτορα προς πώληση

August 23, 2015, 9:22 am

≫ Next: Τι είδε ένας Γερμανός στην Αθήνα του 2015: Εγκατάλειψη, παραίτηση, ηθελημένη απομόνωση [εικόνες]

≪ Previous: Χριστοδουλοπούλου: Υπαινιγμοί τα «λιάζονται και εξαφανίζονται» για τους μετανάστες

Από το 1874 αποτέλεσε τη θερινή κατοικία της βασιλικής οικογένειας, με τρία σύντομα διαλείμματα που πέρασε στο Δημόσιο λόγω κατάργησης του θεσμού της μοναρχίας. Συνδέθηκε όμως με σημαντικά πολιτικά γεγονότα, με σπουδαιότερο την ορκωμοσία της κυβέρνησης του Ελευθέριου Βενιζέλου τον

Αύγουστο του 1915.

Συντάκτης:

Χαρά Τζαναβάρα

Ιδιοκτησία σήμερα του Δημοσίου, που αποζημίωσε γενναιόδωρα τον έκπτωτο Κωνσταντίνο Γλίξμπουργκ, έχει αφεθεί στο έλεος του χρόνου, αλλά και αμφιλεγόμενων ληστειών. Η Task Force ασχολήθηκε με το «φιλέτο» της Πάρνηθας και πρότεινε ιδιωτικοποίηση.

Το πράσινο στολίζει του πέτρινους τοίχους | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Η καταπράσινη όαση στις παρυφές της Πάρνηθας, περίπου 15 χλμ. βόρεια της Αθήνας, είναι γνωστή ως κτήμα Τατοΐου. Πρόκειται όμως για την αρχαία Δεκέλεια, που είχε καθοριστική σημασία για την επιβίωση ολόκληρης της Αττικής.

Το πράσινο θριαμβεύει από την είσοδο της συνήθως κλειδωμένης αυλόπορτας | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Από τον Θουκυδίδη μαθαίνουμε ότι απείχε από την Αθήνα 120 στάδια (αρχαία μονάδα μέτρησης του μήκους που αντιστοιχούσε στο «πόδι» ενός σταδίου) και ότι βρισκόταν στη μέση της απόστασης που τη χώριζε από τη Θήβα, στη μοναδική δίοδο προς τις γύρω εύφορες περιοχές της Βοιωτίας και της Εύβοιας.

Το πράσινο στολίζει τον περιβάλλοντα χώρο των κτιρίων | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Η στρατηγική σημασία της ήταν γνωστή στους Λακεδαιμονίους, που την κατέλαβαν κατά προτεραιότητα στη διάρκεια του αδελφοκτόνου Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404 π.Χ.), περιορίζοντας τον ανεφοδιασμό της πολιορκημένης Αθήνας μόνο από το λιμάνι του Πειραιά.

Οι Σπαρτιάτες είχαν εγκαταστήσει το στρατηγείο τους στον λόφο του Παλαιόκαστρου, τον χώρο όπου βρίσκονται οι βασιλικοί τάφοι και απ' όπου έκαναν απόβαση στο Λαύριο στερώντας από την Αθήνα πολύτιμα έσοδα από τον ορυκτό του πλούτο αλλά και δούλους.

Από τους Τούρκους στους μονάρχες

Βυζαντινή νότα στο κυανόκρανο του κεντρικού κτιρίου | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Στην περίοδο της οθωμανικής κατοχής, η ευρύτερη περιοχή αποτελούνταν από τα τσιφλίκια Τατοΐου, Μαχουνία και Λιόπεσι, τα οποία το 1835, κατά την αποχώρηση των Τούρκων αγάδων και με άγνωστες διαδικασίες, πέρασαν στην ιδιοκτησία του Σκαρλάτου Σούτσου, που έφτανε τα 250.000 στρέμματα.

Με σταδιακές αγορές, που ξεκίνησαν το 1872 και ολοκληρώθηκαν το 1898, ο Γεώργιος Α' συγκέντρωσε 47.427 στρέμματα, που αποτέλεσαν την αρχική έκταση του βασιλικού κτήματος. Αποτέλεσε το πρώτο κτήμα αναψυχής στην Ελλάδα και ήταν όνειρο ζωής για τον τότε μονάρχη.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα έργα ξεκίνησαν από τη φύτευση, την οποία ανέλαβαν στην αρχή ο Δανός δασολόγος Λουδοβίκος Μίντερ και στη συνέχεια ο Οτο Βάισμαν, ενώ αυτός έφερε στην Πάρνηθα ζευγάρια από τα πανέμορφα κόκκινα ελάφια που ζούσαν σε δάση της Ουγγαρίας.

Στα κτίρια, που σταδιακά έφτασαν τα 27, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η βασίλισσα Ολγα. Ρωσικής καταγωγής, έστειλε στην Αγία Πετρούπολη τον αρχιτέκτονα Σάββα Μπούκη για να «ξεπατικώσει» τα σχέδια των ανακτόρων του Πέτερχοφ, που ανήκαν στον θείο της, τον τσάρο Αλέξανδρο Β'. «Ξεναγός» στην ιστορία του κτιριακού πλούτου είναι το βιβλίο «Το χρονικό του Τατοΐου» του Κώστα Σταματόπουλου.

Το πρώην βασιλικό κτήμα χωρίζεται σε τρεις ενότητες: την ανακτορική, τη διοικητική και το «Χωριό», όπως ονομάζεται η ανθούσα ζώνη που περιλάμβανε περίφημες υποδομές αγροκτήματος, με κτηνοτροφικές μονάδες και πρωτοπόρες καλλιέργειες.

Τα κτίρια

Ο «έφιππος Κοζάκος» είναι έργο Ρώσου καλλιτέχνη, που επέλεξε η βασίλισσα Ολγα | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Το πρώτο κτίριο ήταν η «αγροικία», που ξεκίνησε το 1826 και ολοκληρώθηκε σε μία τριετία. Το αρχικό της σχέδιο ακολουθούσε τον νεογοτθικό ρυθμό, που αλλοιώθηκε με τις προσθήκες που έγιναν στη συνέχεια. Πυρπολήθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Γερμανούς και ανακαινίστηκε πρόσφατα με ευθύνη του υπουργείου Πολιτισμού.

Το σπουδαιότερο κτίσμα είναι το «ανάκτορο Κωνσταντίνου», που εγκαινιάστηκε το 1874 και φέρει την υπογραφή του πολυπράγμονος Ερνέστου Τσίλερ, ο οποίος είχε διατελέσει και αρχιτέκτονας της βασιλικής αυλής. Προοριζόταν για βασιλικό ξενώνα, αλλά αποτέλεσε τη βασική θερινή κατοικία σχεδόν για μία εικοσαετία. Ως τα τέλη του 19ου αιώνα, είχαν προστεθεί οι ναοί του προφήτη Ηλία και της Αναστάσεως.

Το εκκλησάκι στον χώρο των βασιλικών τάφων | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Ξεχωριστή θέση κατείχε ο πύργος στο «Ρολόι», όπως ονομάστηκε ο παλιός ανεμόμυλος που υπήρχε στο τσιφλίκι του Σκαρλάτου Σούτσου. Το 1877 ο Γεώργιος Α' είχε προσθέσει έναν όροφο και επάλξεις που του έδωσαν μεσαιωνική όψη, καθώς και ένα μεγάλο ρολόι.

Στο ισόγειό του λειτουργούσε ένα μικρό μουσείο με ευρήματα από την αρχαία Δεκέλεια και στους ορόφους υπήρχαν εκθέσεις με είδη από τη χλωρίδα και την πανίδα του κτήματος. Καταστράφηκε από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1916, που είχε επίσης προκαλέσει μεγάλες ζημιές και σε άλλα κτίρια, σηματοδοτώντας στην ουσία το τέλος της χρυσής εποχής του κτήματος, παρά το γεγονός ότι ώς τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο προστέθηκαν και άλλες βοηθητικές κατασκευές.

Ιστορικές στιγμές

Η εγκατάλειψη σημαδεύει τα πανέμορφα μονοπάτια του κτήματος | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Τα θερινά ανάκτορα συνδέθηκαν με σημαντικά ιστορικά γεγονότα, αφού σε αυτά ορκίστηκαν τρεις κυβερνήσεις: του Ελευθέριου Βενιζέλου (1915), του Δημ. Ράλλη (1920) και του Γεωργίου Παπανδρέου (1964). Εζησε επισκέψεις σημαντικών προσώπων, κυρίως βασιλέων, αλλά και της Τζάκι Κένεντι όταν ήταν η πρώτη κυρία των ΗΠΑ.

Το πέτρινο βουτυροκομείο είναι το παλιότερο σωζόμενο στο είδος του στην Ελλάδα | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Το κτήμα περιήλθε τρεις φορές στο Δημόσιο, το 1924, το 1973 και το 1994, λόγω της κατάργησης του θεσμού της βασιλείας. Μαζί με το ανάκτορο «Μον Ρεπό» στην Κέρκυρα και το κτήμα στο Πολυδένδρι κοντά στην Αγιά Λαρίσης χαρακτηρίστηκαν ιδιωτική περιουσία της έκπτωτης βασιλικής οικογένειας και δεν περιήλθαν αυτόματα στο Δημόσιο, όπως έγινε με άλλα περιουσιακά στοιχεία που θεωρήθηκαν προσφορά του ελληνικού λαού.

Σε όλες τις περιπτώσεις προβλέφθηκε αποζημίωση, η οποία όμως στις δύο πρώτες δεν εισπράχθηκε. Διαφορετική ήταν η αντιμετώπιση του θέματος το 1992 και την τότε κυβέρνηση της Ν.Δ., η οποία ήρθε σε συμφωνία με τον Κωνσταντίνο Γλίξμπουργκ και του επέτρεψε να μεταφέρει ανεκτίμητης αξίας και άγνωστο αριθμό αντικειμένων από το Τατόι.

Η εγκατάλειψη σημαδεύει το πρωτοποριακό οινοποιείο | Φωτ.: Βασίλης Μαθιουδάκης

Η ανεξερεύνητη αυτή υπόθεση περιλάμβανε και επίσημη καταγγελία του εκπροσώπου έκπτωτης βασιλικής οικογένειας για κλοπές μεγάλης αξίας.

Η αυλαία τυπικά έπεσε το 1994 με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που καταδίκασε το Ελληνικό Δημόσιο και άνοιξε τον δρόμο για την καταβολή μεγάλης αποζημίωσης στους έκπτωτους μονάρχες. Από τότε ξεκίνησε και η επίσημη εγκατάλειψη του κτήματος, που ευτυχώς διασώθηκε από τη μεγάλη πυρκαγιά στην Πάρνηθα (Ιούνιος 2007).

1. Στο Δημόσιο από το 2003

Το κτήμα περιήλθε στο Δημόσιο το 2003 και τον ίδιο χρόνο κηρύχθηκε διατηρητέο. Χρειάστηκε να περάσουν άλλα τέσσερα χρόνια για να εκπονηθούν τα σχέδια ανάπλασης των βασικών κτιρίων, που υλοποιούνται από το υπουργείο Πολιτισμού.

Τον Μάιο σε καθεστώς προστασίας τέθηκαν και δέκα βασιλικά οχήματα-αντίκες που βρίσκονται στο βουστάσιο. Πρόκειται για συλλεκτικά κομμάτια, από τα οποία ξεχωρίζει μια ιστορική Rolls Roys. Τα προηγούμενα χρόνια (2010 και 2013) είχαν κηρυχθεί σε κινητά μνημεία 357 πίνακες και άλλα 2.000 αντικείμενα τέχνης.

2. Ερχονται οι ιδιώτες

Το 2012, με τις ευλογίες της τότε διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ, ανατέθηκε στην περίφημη Task Force η εκπόνηση μελέτης για την αξιοποίηση του κτήματος, που προέβλεπε την κατασκευή πεντάστερου ξενοδοχείου, χώρους εστίασης και αναψυχής, εκχώρηση των βουστασίων και αμπελώνων σε ιδιώτες. Πριν από ένα δίμηνο, το υπουργείο Περιβάλλοντος έθεσε σε διαβούλευση σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής, που περιορίζει κάπως την εμπορευματική του κτήματος.

3. Στα βήματα του Γλίξμπουργκ

Μικρό μέρος του αρχικού κτήματος είχε εκχωρηθεί στο παρελθόν για κοινωφελείς σκοπούς. Το 1970 ο Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ είχε πωλήσει στην τότε κορυφαία κατασκευαστική εταιρεία ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ αγροτική έκταση «εκείθεν της σιδηροδρομικής γραμμής» και λέγεται ότι με αυτή την κίνηση εξασφάλισε την βασιλικών προδιαγραφών κατοικία της οικογένειάς του στο Λονδίνο.

Φωτογραφίες: Βασίλης Μαθιουδάκης

efsyn.gr

↧

Τι είδε ένας Γερμανός στην Αθήνα του 2015: Εγκατάλειψη, παραίτηση, ηθελημένη απομόνωση [εικόνες]

August 26, 2015, 8:20 am

≫ Next: Πλατεία Βικτωρίας, ένα καζάνι που βράζει

≪ Previous: Τα ανάκτορα προς πώληση

Ο Κρίστιαν Βέρνερ σκόπευε να περάσει τις θερινές διακοπές του στην Ύδρα, όμως, η Αθήνα ήταν εκείνη που τράβηξε την προσοχή του και τον «υποχρέωσε» να παραμείνει κάποιες ημέρες σε αυτήν για να ολοκληρώσει το φωτογραφικό project που

είχε στο μυαλό του.

Ο Γερμανός φωτογράφος αποφάσισε να «καταγράψει» τις σημαντικές αλλαγές που έχει υποστεί η πρωτεύουσα από την έναρξη της κρίσης έως σήμερα.

«Βρισκόμουν στο ταξί και από στη διαδρομή, από το αεροδρόμιο έως το κέντρο, βίωσα μια πολύ έντονη εμπειρία και έτσι αποφάσισα να επιστρέψω στην Αθήνα και να ξεκινήσω την ''αναζήτηση''», εξήγησε ο Βερολινέζος Βέρνερ.

Η λογική του ήταν να μην εστιάσει ένα συγκεκριμένο θέμα, αλλά να προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα πεδίο αστικών χαρακτηριστικών και συμβόλων του δρόμου – έτσι όπως αυτά εμφανίζονταν μπροστά του. Οι εικόνες που αποτύπωσε μέσω του φακού του ανασύρουν το αίσθημα της εγκατάλειψης, της παραίτησης και της ηθελημένης απομόνωσης. Ακόμη και όταν συνάντησε μια μικρή ομάδα ανδρών να έχουν καθίσει έξω από ένα κτήριο και να συνομιλούν.

Ο Βέρνερ ανακαλεί από το πηγάδι της μνήμης του, τις εικόνες που του έμειναν περισσότερο. «Μπορείς να δεις πολλές επιχειρήσεις να έχουν κατεβάσει ρολά. Μαγαζιά και εγκαταστάσεις έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους. Ακόμη και τα σημεία της πόλης που είναι ακόμη ενεργά στην πραγματικότητα είναι άδεια από κόσμο».

Μέσα σε αυτό τον αστικό ζόφο, ο Βέρνερ προσπάθησε να ανακαλύψει πτυχές της καθημερινότητας που ξεφεύγουν από τη «σκοτεινιά» και δείχνουν πως η ζωή συνεχίζεται. Ακόμη και στην Αθήνα της κρίσης...

iefimerida.gr

↧

Πλατεία Βικτωρίας, ένα καζάνι που βράζει

August 29, 2015, 9:18 am

≫ Next: Το πανηγύρι του «Αγίου Ιωάννη Ρέντη» που μετατράπηκε σε εμφύλια σύρραξη Αθηναίων και Πειραιωτών κτηματιών

≪ Previous: Τι είδε ένας Γερμανός στην Αθήνα του 2015: Εγκατάλειψη, παραίτηση, ηθελημένη απομόνωση [εικόνες]

Η πλατεία Βικτωρίας έχει αναδειχθεί σε κύριο προορισμό για εκατοντάδες πρόσφυγες που φτάνουν καθημερινά στην Αθήνα. Το κομβικό της σημείο για το «κλείσιμο» ραντεβού, η σκιά των δέντρων, τα δεκάδες παγκάκια, ο σταθμός του ηλεκτρικού, το

δωρεάν διαδίκτυο από τον Δήμο Αθηναίων φαίνεται πως προσελκύει τους πρόσφυγες. Η άλλοτε αστική περιοχή της πλατείας έχει μετατραπεί σε πολυπολιτισμικό καταυλισμό. Σαν καζάνι που βράζει, πολλοί κάτοικοι της περιοχής δηλώνουν αγανακτισμένοι με αυτήν την κατάσταση, καταγγέλλοντας τους χειρισμούς της κυβέρνησης για το μεταναστευτικό πρόβλημα.

«Λιάζονται», λέει στην «Κ» περιπαικτικά η 62χρονη Γεωργία, κάτοικος της οδού Χέιδεν, δανειζόμενη την έκφραση της πρώην υπουργού Μετανάστευσης Τ. Χριστοδουλοπούλου. «Ζω αυτήν τη κατάσταση πολλούς μήνες, αντί να βελτιώνεται, χειροτερεύει μέρα με τη μέρα», προσθέτει και συνεχίζει την πορεία της προς την 3ης Σεπτεμβρίου. Η κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο έχει ωθήσει πολλούς κατοίκους στα άκρα. Μια παρέα συνταξιούχων συζητά σε έντονο ύφος σε καφενείο της πλατείας, παρατηρώντας από μακριά τις οικογένειες των προσφύγων. Η συζήτηση στρέφεται στις επερχόμενες εκλογές και ένα μέλος της παρέας, πρώην γιατρός, κάνει μια πρόχειρη ανάλυση της κατάστασης, καταλήγοντας πως η μόνη επιλογή που έχει για να λυθεί το πρόβλημα είναι ο εθνικισμός. Ολη η παρέα σπεύδει να συμφωνήσει... Δέκα άτομα τριγύρω παρακολουθούν τη συζήτηση σιωπηλά, χωρίς να σχολιάζουν.

Εξω από ένα καφενείο, μια εξαμελής οικογένεια μεταναστών αφήνει τους σάκους με τις αποσκευές και κάθεται στο έδαφος να ξαποστάσει. Πέντε λεπτά αργότερα δέχονται λεκτική επίθεση από τον έξαλλο ιδιοκτήτη, ο οποίος επιχειρεί να τους απομακρύνει από τον υπαίθριο χώρο του μαγαζιού. Με έντονη αμηχανία, η οικογένεια μεταφέρεται μερικά μέτρα παρακάτω. «Τέτοια συμβαίνουν καθημερινά», αναφέρει αστυνομικός που εποπτεύει την περιοχή. «Η κίνηση στα μαγαζιά της πλατείας έχει μειωθεί, όπως μας λένε, και όλοι έχουν νεύρα. Για το παραμικρό ξεσπούν καβγάδες», συμπληρώνει.

Στο μεταξύ αποκαταστάθηκε από χθες η ομαλότητα των αναχωρήσεων προς βορρά. Τα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν 18 έκτακτα δρομολόγια και τα τρένα αναχωρούν πλήρη καθημερινά. Από τις αρχές της εβδομάδας το «Ελ. Βενιζέλος» σταματά τα έκτακτα δρομολόγια, αλλά οι μετανάστες θα εξυπηρετούνται από τα πλοία της γραμμής, καθώς η τουριστική κίνηση αραιώνει και θα διατίθενται κενές θέσεις.

του Στράτου Κρακασίδξ

Καθημερινή

↧

Το πανηγύρι του «Αγίου Ιωάννη Ρέντη» που μετατράπηκε σε εμφύλια σύρραξη Αθηναίων και Πειραιωτών κτηματιών

August 30, 2015, 3:12 am

≫ Next: Η ερωτική πανσέληνος της Αττικής, του Σπύρου Μελά (1938)

≪ Previous: Πλατεία Βικτωρίας, ένα καζάνι που βράζει

Από τα πιο λαοφιλή πανηγύρια ήταν του Αγίου Ιωάννη στου Ρέντη, στις 29 Αυγούστου. Τον 19o και τουλάχιστον το πρώτο μισό του 20ού αιώνα χιλιάδες πανηγυριστές συνέρρεαν από παντού στη λαμπρή τοποθεσία του Αγίου Ιωάννη του Ρέντη για να

γιορτάσουν κάτω από τα δένδρα όπου στήνονταν προσωρινά καφεπαντοπωλεία.

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Ζουρνάδες, νταούλια και άφθονος ρητινίτης έρρεε στο όνομα της Αποτομής της Κεφαλής του Προδρόμου. Ελάχιστα έχουν γραφεί για εκείνο το εκκλησάκι των χρόνων της Τουρκοκρατίας, το οποίο «επεκτάθηκε» τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα, όταν λειτουργούσε ως ησυχαστήριο χωμένο στα καταπράσινα περιβόλια, για να εξαφανιστεί σχεδόν κάθε ίχνος του τη δεκαετία του 1970 όταν ανεγέρθηκε ο σημερινός επιβλητικός ναός. Και όμως, για χάρη εκείνου του παλαιού μικρού ναϊδρίου κόντεψαν να γίνουν ακόμη και ένοπλες συρράξεις μεταξύ άγριων φουστανελάδων του Ψυρρή και σκληροτράχηλων αχθοφόρων του Πειραιά. Ήταν οι εκφραστές της μεγάλης διαμάχης που είχε ξεσπάσει μεταξύ των Αθηνών και του Πειραιώς για τα όριά τους, από την εποχή που ιδρύθηκαν οι δύο δήμοι στα πρώτα χρόνια του Όθωνα. Πίσω τους κρύβονταν τεράστια συμφέροντα και ζητήματα γης, καθώς και η κατάφυτη και περιτριγυρισμένη από ευθαλείς κήπους περιοχή των μυροβόλων εκτάσεων του Ρέντη.

Ο Ιερός Ναός στα τέλη της δεκαετίας 1970 πριν σχηματισθούν οι ευρύτατοι κοινόχρηστοι χώροι που τον περιβάλλουν.

Ο Άγιος Ιωάννης Ρέντη

Οι νεότεροι ιστορικοί υποστηρίζουν πως το ταπεινό ξωκλήσι ανήκε κάποτε στον μεγαλοϊδιοκτήτη της περιοχής από τα χρόνια της Φραγκοκρατίας Ρέντη. Πρόσφατες γραπτές μαρτυρίες όμως θέλουν τον ναΐσκο και έναν οικίσκο που αποτελούσε συνέχειά του να ανεγείρονται από τον μεταγενέστερο ιδιοκτήτη της περιοχής Αθηναίο κτηματία Γιωργάκη Στρέφη τον 18ο αιώνα. Όταν έφυγε από τη ζωή, η ιδιοκτησία της γης πέρασε στα χέρια των κληρονόμων του, μεταξύ των οποίων και η οικογένεια Κοκόση. Ο ευρύτατος περίβολος του μικρού ναού –η σημερινή πλατεία, στην άκρη της οποίας υπήρχαν και τα κελιά των μοναχών- αποτέλεσε αντικείμενο σφοδρότατης δικαστικής διαμάχης μεταξύ των κληρονόμων.

Ότι απέμεινε από τους προηγούμενους ναούς βρίσκεται εγκιβωτισμένο στη μαρμάρινη αυτή κατασκευή.

Δύο καλοί Αθηναίοι χριστιανοί φρόντισαν μετά την Επανάσταση του 1821 να επισκευάσουν το εγκαταλελειμμένο εκκλησάκι για να μην εισέρχονται ζωντανά. Όπως όλα τα ξωκλήσια, έτσι κι ο Άγιος Ιωάννης, με απόφαση του Δήμου Αθηναίων, υπήχθη διοικητικά στην αρμοδιότητα του Ναού της Γέννησης του Χριστού, του γνωστού ως «Χριστοκοπίδη», της συνοικίας Ψυρρή. Μάλιστα, τη φροντίδα και λειτουργία του ανέλαβαν δύο επίτροποι –Αναγνωστόπουλος και Χατζημπαμπάκος– του Χριστοκοπίδη που ασχολήθηκαν με την επισκευή και τον καλλωπισμό του. Δεν άργησαν να γίνουν και τα επίσημα εγκαίνιά του, στα τέλη της δεκαετίας του 1850, προεξάρχοντος του Επισκόπου Οιτύλου Προκόπιου Γεωργίου. Έκτοτε, ο ναΐσκος διοικούνταν και επιτροπευόταν από το εκκλησιαστικό συμβούλιο του Χριστοκοπίδη.

Ο Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννη σήμερα.

Τα όρια Αθηνών-Πειραιώς

Επί πέντε ολόκληρα χρόνια κρατούσε μία από τις διαμάχες μεταξύ Αθηναίων και Πειραιωτών. Από το 1857 μέχρι το 1861 εξαντλήθηκαν όλες οι βαθμίδες της Δικαιοσύνης, από το Ειρηνοδικείο μέχρι τον Άρειο Πάγο, για να καθορισθούν τα όρια των δύο δήμων. Τελικά ως όριο πιάστηκε η κοίτη του Κηφισού ποταμού από την εκβολή του στο Φάληρο μέχρι το ναΐδριο του Αγίου Ιωάννου που συμπεριλήφθηκε στα όρια του Δήμου Πειραιώς «ως πανηγυριζομένου και συντηρουμένου υπό του Δήμου τούτου». Από εκεί το όριο έφθανε στην οδό Αγίας Άννης για να συναντηθεί με τον δρόμο που πήγαινε από τον Πειραιά στο Δαφνί και ήταν αμαξιτός και από εκεί να φθάσει στο Κερατσίνι ή Κερατόπυργο, όπως ονομαζόταν τότε. Έτσι, ένα σημαντικό κομμάτι του Ελαιώνα περιερχόταν στον Δήμο Πειραιώς και οι δοσοληψίες της γης πραγματοποιούνταν πλέον από το Υποθηκοφυλακείο του.

Τοπίο των Αθηνών από πίνακα του Χ. Κ. Στίλλιγκ.

Και οι Ψυρριώτες που το συντηρούσαν και το λειτουργούσαν; Το λαοφιλές εκκλησάκι ήταν «χρυσό» για όποιον το διαχειριζόταν αφού κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί συνέρρεαν για να προσκυνήσουν και να πανηγυρίσουν. Στα τέλη της βασιλείας του Όθωνα, είχε εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια της Αττικής. Οπότε «μέγας αναβρασμός επικρατεί διά την παραχώρησιν του εξωκλησίου του αγίου Ιωάννου του προδρόμου εις τον δήμον Πειραιώς και πολλοί κάτοικοι μαζή με άνδρες της εθνοφυλακής προτίθενται να υπερασπιστούν την εκκλησίαν των πατέρων των», έγραφαν οι εφημερίδες στις αρχές Αυγούστου 1865, προϊδεάζοντας για το τι θα επακολουθούσε.

Φουστανελοφόρος.

Κουμπουροφόροι

Οπλισμένοι κτηματίες και φουστανελοφόροι από τη συνοικία Ψυρρή καιροφυλακτούσαν επί 24ώρου βάσεως. Η μεταβολή των ορίων των δήμων δεν συνεπάγεται και αλλαγή της τύχης του Αγίου Ιωάννη, υποστήριζαν και έστηναν κάθε βράδυ γλέντια με νταούλια και βιολιά που πλήρωναν οι επίτροποι του Χριστοκοπίδη. Ούτε το κουβέντιαζαν να υπαχθεί στην Αγία Τριάδα Πειραιώς, όπως είχε συμφωνήσει και η επίσημη Εκκλησία. Τα επιχειρήματά ήταν αφοπλιστικά. Οι εκκλησίες, τα δώρα και τα ιερά κειμήλια δεν μεταβάλλουν κτήση, δεν ενεχυριάζονται, δεν εκποιούνται και δεν υποθηκεύονται. Μόνον σε περίπτωση που η εκκλησία στην οποία ανήκουν πρόκειται να αγοράσει και να ελευθερώσει χριστιανούς αιχμαλώτους! Άρα κακώς συμφώνησαν Εκκλησία και Κυβέρνηση, οπότε ο λόγος τώρα δινόταν στα κουμπούρια. Εξάλλου, πλήθος ναΐσκων λειτουργούσαν και λειτουργούν ως παρεκκλήσια ακόμη και εξωχώριων ναών και ιδρυμάτων, όπως η περίπτωση του Αγίου Τάφου.

Προγενέστερη μορφή του ναού.

Η ημέρα του πανηγυριού του Αγίου Ιωάννη πλησίαζε. Η κατάσταση εκτραχυνόταν. Ανώνυμες προκηρύξεις προειδοποιούσαν: «Είθε να μη ευρεθώμεν εις την λυπηράν ανάγκην ν’ αναγγείλωμεν ότι εχύθη αίμα αθώων πολιτών, υπερασπιζομένων την εκκλησίαν των πατέρων των»! Ακολούθησε προκήρυξη με τις υπογραφές των Ψυρριωτών επιτρόπων: «Ο Ναός είναι και έσεται εις αιώνα τον άπαντα κτήμα αναφαίρετον εις τον ενταύθα ενοριακόν ναόν Χριστοκοπίδη ου έχομεν την τιμήν να επιτροπεύομεν». Ξεκαθάριζε, δε, πως ήταν δική τους υπόθεση η προετοιμασία του ναού για τον εορτασμό.

Εξοχικό τοπίο του Ελαιώνα το 1865.

Επικράτησαν οι Ψυρριώτες

Οι μάγκες του Ψυρρή κατασκήνωσαν στου Ρέντη και εν μέσαις Αθήναις θυμήθηκαν τις εποχές των κλεφταρματολών. Αλλά σε μια ξαφνική έφοδο οι επίτροποι της Αγίας Τριάδας Πειραιώς, συνοδευόμενοι από χωροφύλακες, κατάφεραν να τους πάρουν τα κλειδιά του ναΐσκου! Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Ακολούθησαν ξυλοδαρμοί όποιου περνούσε και ανέβαινε από τον Πειραιά στην Αθήνα. Ήταν πλέον σίγουρο ότι θα υπήρχαν θύματα. Σε σύσκεψη οι δύο δήμαρχοι Αθηνών και Πειραιώς, ο νομάρχης Σπ. Αντωνιάδης και ο επικεφαλής της Αστυνομίας Δ. Βρατσάνος κατέληξαν σε μια προσπάθεια συμβιβασμού των πραγμάτων. Προτάθηκε ο από κοινού εορτασμός και η διανομή των εσόδων. Η πρόταση απορρίφθηκε και τη γιορτή πραγματοποίησαν αποκλειστικά και μόνον οι Αθηναίοι έχοντας επικεφαλής τον Δήμαρχο Περικλή Ζαχαρίτσα.

Ο Άγιος Ιωάννης σε χαρτογράφηση του 1882.

Η ανάπτυξη των συγκοινωνιών –ιδιαίτερα των σιδηροδρομικών γραμμών– έκανε ακόμη δημοφιλέστερο το εκκλησάκι. Το οποίο από το 1925 δεν ανήκε πλέον σε κανέναν από τους δύο δήμους, Αθηναίων ή Πειραιώς, αλλά στην αυτόνομη πλέον Κοινότητα Αγίου Ιωάννη Ρέντη. Το 1946 αναβαθμίστηκε σε Δήμο, ενώ σήμερα η περιοχή υπάγεται στον Δήμο «Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη». Όταν η περιοχή ανακηρυσσόταν σε κοινότητα, το 1925, το Μητροπολιτικό Συμβούλιο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών έκανε δημοπρασία για την επέκταση του ναού προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του πλούσιου προσφυγικού στοιχείου. Αλλά και ο νεότερος ναός κατεδαφίστηκε και στη δεκαετία του 1970 στη θέση του ανεγέρθηκε ένας μεγαλοπρεπής και καλλιεπής ναός, ο οποίος ανήκει εκκλησιαστικώς στη Μητρόπολη Πειραιώς. Δεν ακολουθήθηκε –δυστυχώς– το παράδειγμα τόσων ναών που φρόντισαν να διατηρήσουν στο πλάι τους τα ναΐδρια της Τουρκοκρατίας, τα σπάνια αυτά δείγματα της παλαιότητας.

mikros-romios.gr

↧

Η ερωτική πανσέληνος της Αττικής, του Σπύρου Μελά (1938)

August 30, 2015, 10:19 am

≫ Next: Ο «Θησέας» της ΕΛ.ΑΣ. λήστευε αλλοδαπούς

≪ Previous: Το πανηγύρι του «Αγίου Ιωάννη Ρέντη» που μετατράπηκε σε εμφύλια σύρραξη Αθηναίων και Πειραιωτών κτηματιών

Φεγγαρονυχτιά του Αυγούστου: Ο Σαρωνικός σαν ατλάζι ασημόσταχτο, φρεσκοσιδερωμένο, τεντωμένο από τα Φάληρα ως την Αίγινα και φωτισμένο από μέσα. Κάπου-κάπου πνοές το χαϊδεύουν, το ρυτιδώνουν, το κάνουν ν’ ανατριχιάζη. Κι επάνω σ’ αυτές τις αργυρές σπηλιάδες αό-ρατο χέρι σχεδιάζει με σινική μελάνη, ολόμαυρες, τις σιλουέττες των

μικρών πλοίων, που περνούν «κοντρ-λουμιέρ», με τα τριγωνικά τους πανά-και και τα ελαφρότατα σκάφη, «γέμοντα έρωτος και φωνών μουσικών», για να θυμηθώ τον ποιητή. Το φεγγάρι, αφού έβαλε φωτιά στη ράχι του δυστυχισμένου ελέφαντος, που προσπαθούσε να δροσίση την προβοσκίδα του στα νερά των Φλεβών ― του γέρο Υμηττού― έχει τώρα υψωθή, ολοστρόγγυλο, μεσου-ράνιο, για να ντύση τα πράγματα μ’ ωμορφιές μελιχρές, να γεμίση το ά-πειρο μ’ ατέλειωτες θεωρίες από ασημιά περιστέρια, να μεταμορφώση την ύλη των πάντων, να κάμη τα νερά αιθέρα και φως, τα δέντρα σύννεφα, τα σκουπίδια λουλούδια, τους βράχους όνειρα, τα γκαρσόνια πνεύματα και της κυρίες, με τ’ άϋλα μαλλιά, τα διαφεγγή μέτωπα και τα λαμπρά μάτια, ιδέες της αιωνίας ωμορφιάς, πεσμένες εδώ κάτω στη γη, για να μας θυμίζουν τα ουράνια.

Η φεγγαρονυχτιά, ως εικόνα ολόκληρη, ανήκει στον πλατωνικό κόσμο. Η διάχυτη αυτή ωμορφιά, που σαν προϊόν μαγείας, αλλάζει απίστευτα την όψι των πραγμάτων, και τα δείχνει άϋλα, μακρυνά, ονειρεμένα, είνε ανταύγεια μιας άλλης δημιουργίας, ιδανικής, όπου όλα είνε τελειότης, αρμονία και γαλήνη βαθυτάτη. Και όλες αυτές η ωμορφιές, μέσα στης οποίες σβύνει, λιώνει, κάθε χοντράδα της ύλης –όχι μόνον ο ανθοπώλης με τα γιασεμιά, αλλά και ο φυστικάς με το καλαθάκι, που περνούν από μπροστά μας, γίνονται, στα καλά καθούμενα, ποιήματα –άλλο προορισμό δεν έχουν παρά να μας υψώνουν σ’ αυτό τον καθαρό κόσμο των ιδανικών αξιών, που υπήρξε πριν και θα υπάρξη κι’ έπειτα από τον εφήμερο αυτό κόσμο που πλαισιώνει τη φευγαλέα ζωή μας: Να μας γεμίζουν νοσταλγία για τον παράδεισο της αιωνίας ιδέας. Από το νεκρό πλανήτη με τα φαλακρά, τα’ απεγνωσμένα βουνά και τα σβυσμένα ηφαίστεια, εκπορεύεται, όταν ουρανοδρομή, λουσμένος με το δανεικό και χλωμό φως του, μια σταθερή ώθησι προς το ιδανικό. Κάθε φεγγαρονυχτιά είνε και από μια διαφυγή, μια ονειροπόληση προς τα εκεί. Ο κόσμος, που ξεχύνεται, με την πανσέληνο στους δρόμους, στης ακτές, στην ύπαιθρο ―αυτός ο κόσμος της Αττικής προ πάντων, για τον οποίον η σελήνη δεν είνε αστήρ της κοσμογραφίας, αλλά του κινηματο-γράφου, ταινία, θέαμα, «πάμε να ιδούμε τη σελήνη», «τι ωραία είνε απόψε η σελήνη» ― δουλεύει, χωρίς να το ξέρη, σ’ αυτή την ακατανίκητη έλξη του ιδανικού. Κάτω απ’ αυτό το φως, που χύνονται σαν μακρυνή κι’ απόκοσμη μουσική και παίρνει τα πάντα στα κύματά της, οι άνθρωποι βλέπουν εαυτούς και αλλήλους, όπως ακριβώς στ’ ανώτερα έργα τέχνης: Όχι πια όπως είνε, αλλ’ όπως έπρεπε να είνε. Η φεγγαρονυχτιά είνε, ακριβώς γι’ αυτό, η μεγαλύτερη μεσίτρια. Σας παρουσιάζει τη Φόφη, την Κοκώ, τη Φανή –που κάτω απ’ τον ήλιο, κάθε μια τους, είνε περιπατούσα κοινοτοπία- σαν πλάσματα ουρανοκατέβατα, καμωμένα από την αιθέρια ουσία του ιδανικού και σας ψιθυρίζει με σαγηνευτική φωνή: ― Αγάπησέ την! Γι’ αυτό υπάρχουν άνθρωποι που μισούν θανάσιμα το φεγγάρι: Εί-νε όλοι αυτοί, που ερωτεύτηκαν μια νύχτα πανσελήνου ένα δημιούργημά της, πούσβυσε ανεπιστρεπτί κάτω από το φως του ηλίου, για να δώση τον τόπο του σε μια τραγική πεζότητα!

* Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτοτύπου, πλην του τονισμού για να διαβάζεται από όλους τους παραλήπτες.

mikros-romios.gr

↧

Ο «Θησέας» της ΕΛ.ΑΣ. λήστευε αλλοδαπούς

August 31, 2015, 1:47 am

≫ Next: Στην πλατεία Βικτωρίας διανυκτερεύουν πρόσφυγες λόγω πληρότητας στον Ελαιώνα

≪ Previous: Η ερωτική πανσέληνος της Αττικής, του Σπύρου Μελά (1938)

Η επιχείρηση «Θησέας» της ΕΛ.ΑΣ. για την κάθαρση στο κέντρο της Αθήνας είχε και μαζικές ληστείες καταστημάτων αλλοδαπών από ομάδες αστυνομικών! Η «αστυνομική συμμορία» όχι μόνο έκλεβε δεκάδες χιλιάδες ευρώ από τα

ταμεία εμβρόντητων αλλοδαπών, αλλά υφάρπαζε και το υλικό από κάμερες καταστημάτων για να μην καταγράφονται οι πράξεις τους...

Αυτό είναι το συμπέρασμα από πολύμηνη έρευνα της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων που - πιθανόν για να αποφευχθεί ο θόρυβος από τις εγκληματικές ενέργειες ενστόλων που απαξιώνουν την ΕΛ.ΑΣ. - δεν δημοσιοποιήθηκε και την αποκαλύπτει «Το Βήμα της Κυριακής». Για την υπόθεση έχει σχηματισθεί δικογραφία 1.139 σελίδων και εμπλουτίζεται διαρκώς.

Στο πολυσέλιδο διαβιβαστικό έγγραφο που συντάχθηκε προ μερικών εβδομάδων περιγράφεται σωρεία εγκληματικών ενεργειών και παρανομιών από ομάδα επτά αστυνομικών, ενώ προσδιορίζεται και ο πιθανός ρόλος άλλων πέντε στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. Μάλιστα είναι εντυπωσιακό ότι βασικός κατηγορούμενος της υπόθεσης είναι 53χρονος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. ο οποίος, σύμφωνα με τους «Αδιάφθορους», ήταν ο συντονιστής των «ομάδων ασφαλείας» της αστυνομικής επιχείρησης «Θησέας».

Το θράσος του τους παραξένεψε

Στον «Θησέα» που είχε ξεκινήσει το 2014 συμμετείχαν περισσότεροι από 600 αστυνομικοί, με στόχο την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, της παράνομης μετανάστευσης, του παρεμπορίου, της διακίνησης ναρκωτικών και άλλων αδικημάτων στο κέντρο της Αθήνας.

Το πρώτο δείγμα γραφής για ό,τι συνέβαινε στο «παρασκήνιο» της επιχείρησης αυτής καταγράφηκε τον περασμένο Μάιο, όταν η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. είχε προχωρήσει στη σύλληψη 29χρονου αστυνομικού. Κατηγορήθηκε ότι εμπλεκόταν, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε υπόθεση απαγωγής, εκβιασμού και ξυλοδαρμού ενός 44χρονου από το Πακιστάν. Ο τελευταίος φέρεται να χρωστούσε 18.000 ευρώ σε άλλους αλλοδαπούς και οι τελευταίοι κάλεσαν τηλεφωνικά τον αστυφύλακα προκειμένου να συμμετέχει στον ξυλοδαρμό και στις απειλές ότι «θα συλληφθεί εάν δεν τους παραδώσει το χρηματικό ποσό».

Το θράσος του αλλά και οι περαιτέρω πληροφορίες που διέθεταν οι «Αδιάφθοροι» της ΕΛ.ΑΣ. τους οδήγησαν να ερευνήσουν περισσότερο την υπόθεση για να αντιληφθούν τα μεγέθη δράσης αυτής της «αστυνομικής σπείρας». Ετσι, στις 29 Ιουνίου 2015 συνέταξαν 30σέλιδο διαβιβαστικό έγγραφο - με αριθμό πρωτοκόλλου 6004/15/4536-ρλγ - στο οποίο περιγράφουν τα ευρήματα της περαιτέρω έρευνας και την εμπλοκή επτά στελεχών της ΕΛ.ΑΣ., ηλικίας από 25 έως 54 ετών, σε σειρά παρανόμων ενεργειών και κυρίως ληστειών. Δύο εξ αυτών υπηρετούν στην Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών Αττικής, ένας άλλος στην Αστυνομική Διεύθυνση Πειραιά και οι υπόλοιποι στα αστυνομικά τμήματα Πατησίων, Αγίου Ιωάννη Ρέντη και Αγίου Παντελεήμονα. Οι περισσότεροι για τους οποίους εξετάστηκε αν εμπλέκονται στην ίδια ομάδα ληστειών - χωρίς να συνταχθεί κατηγορητήριο - ανήκουν στην πολύπαθη Διεύθυνση Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη.

Οπως επισημαίνεται στο έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ., «οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί είχαν συστήσει "ομάδα" ενεργώντας ανεξέλεγκτα και χωρίς κανέναν περιορισμό κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους λόγω της κάλυψης που τους παρείχε η ιδιότητά τους. Επέλεγαν καταστήματα αλλοδαπών που διακινούσαν ή διαχειρίζονταν μεγάλα χρηματικά ποσά καθώς και οικίες, επίσης αλλοδαπών, ξέροντας ότι δεν είναι γνώστες της νομοθεσίας περί της απαραίτητης παρουσίας δικαστικού λειτουργού».

Ξήλωναν τις κάμερες

Στην εν λόγω δικογραφία περιγράφονται έξι-επτά περιστατικά αρπαγής χρημάτων από ενστόλους στη διάρκεια υποτίθεται «νομίμων ελέγχων». Ενδεικτική είναι η περίπτωση καταστήματος ανταλλαγής χρημάτων στην οδό Ουίλιαμ Κινγκ στην Αθήνα, όπου η συγκεκριμένη ομάδα πραγματοποίησε έλεγχο στις 6 Νοεμβρίου 2014.

Σύμφωνα με κατάθεση που έδωσε στους «Αδιάφθορους» στις 12 Ιουνίου 2015 ο 47χρονος ινδός ιδιοκτήτης του καταστήματος, «όταν έμπαινε στο κατάστημά του είδε δύο άνδρες που βρίσκονταν έξω από αυτό και του απαγόρευαν την είσοδο δηλώνοντας ότι είναι αστυνομικοί. Αφού τους εξήγησε ότι είναι ο ιδιοκτήτης, μπήκε στο κατάστημα και είδε δύο αστυνομικούς με πολιτική περιβολή, έναν "χοντρό" και έναν με "σγουρά μαλλιά", να βρίσκονται εσωτερικά του πάγκου εξυπηρέτησης πελατών και τον υπάλληλό του να βρίσκεται στον χώρο της υποδοχής. Οι αστυνομικοί που ερευνούσαν τον χώρο πίσω από τον πάγκο είχαν τοποθετήσει ένα μέρος των χρημάτων του καταστήματος πάνω στον πάγκο και μετρούσαν τα υπόλοιπα. Λίγο αργότερα οι αστυνομικοί που μετρούσαν τα χρήματα τα τοποθέτησαν σε νάιλον σακούλα, την οποία άφησαν πάνω στον πάγκο. Ακολούθως ο αστυνομικός με τα "σγουρά μαλλιά" έφυγε γρήγορα από το κατάστημα. Στη συνέχεια ο "χοντρός" αστυνομικός μαζί με έναν από τους αστυνομικούς που καθόταν έξω από το κατάστημα και τον αποκαλούσε "Δημήτρη" μετέβησαν στο διπλανό παντοπωλείο, ιδιοκτησίας υπηκόου Νιγηρίας, ονόματι "Τζο", και αφήρεσαν τις κάμερες που υπήρχαν στην είσοδό του, καθώς και την κεντρική ομάδα καταγραφής που υπήρχε μέσα».

Τελικώς, όπως αναφέρεται στο έγγραφο της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων, μετά τον έλεγχο των αστυνομικών διαπιστώθηκε ότι έλειπαν 10.000 ευρώ από τα 26.640 που ήταν στο ταμείο. Το θύμα ανέφερε ότι δεν είχε καταγγείλει αρχικώς τη ληστεία «λόγω φόβου για ενδεχόμενες συνέπειες». Εντυπωσιάζει επίσης ότι σε άλλη κατάθεση υπαλλήλου του ίδιου καταστήματος αναφέρθηκε ότι «ο "χοντρός" αστυνομικός πριν αρχίσει την έρευνά του αφαίρεσε το κινητό τηλέφωνό του και έκοψε τα καλώδια του σταθερού τηλεφώνου και του Διαδικτύου του καταστήματος».

Από την περαιτέρω έρευνα διαπιστώθηκε ότι «στην εν λόγω επιχειρησιακή ομάδα του "Θησέα" συμμετείχαν αδικαιολόγητα αστυνομικοί της Διεύθυνσης Αλλοδαπών καθώς και ότι το κλαπέν οπτικό υλικό από το διπλανό κατάστημα δεν είχε επιστραφεί από τους αστυνομικούς».

Η έρευνα για την υπόθεση αυτή συνεχίζεται...

Κλήσεις για να δώσουν τα χρήματα

Σε άλλη περίπτωση ελέγχου, στις 4 Δεκεμβρίου 2014, σε ανταλλακτήριο συναλλάγματος στην οδό Γρηγορίου Λαμπράκη στον Ασπρόπυργο παρατηρήθηκε πάλι οι αστυνομικοί «τη στιγμή που μπήκαν στο κατάστημα να τραβήξουν τα καλώδια τροφοδοσίας των καμερών που είχαν για την επιτήρηση του χώρου». Στο εν λόγω έγγραφο περιγράφεται ακόμη αρπαγή χρημάτων από την ίδια ομάδα αστυνομικών από κατοικία 33χρονου Κινέζου τον Νοέμβριο του 2014.

Εντυπωσιάζει ακόμη περίπτωση ελέγχου σε κατάστημα πώλησης κινητών στην οδό Ζήνωνος στις 25 Οκτωβρίου 2014. Οι αστυνομικοί επικοινωνούσαν με αγνώστους μέσω του προγράμματος Viber. Μάλιστα, όπως κατέθεσε ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, «στις 21.00 περίπου και ενώ οι τέσσερις αστυνομικοί βρίσκονταν ακόμη στο κατάστημα, ο καταγγέλλων δέχθηκε τηλεφωνική κλήση, με απόκρυψη αριθμού, από ομοεθνή του, ο οποίος του είπε πως γνωρίζει ότι στο κατάστημά του γίνεται έλεγχος από την Αστυνομία και τον προέτρεψε να δώσει χρήματα στους αστυνομικούς για να σταματήσει ο έλεγχος».

Το διαβιβαστικό έγγραφο περιγράφει σωρεία εγκληματικών ενεργειών και παρανομιών από ομάδα επτά αστυνομικών

του Βασίλη Λαμπρόπουλου

ΒΗΜΑ

↧

Στην πλατεία Βικτωρίας διανυκτερεύουν πρόσφυγες λόγω πληρότητας στον Ελαιώνα

September 1, 2015, 10:29 pm

≪ Previous: Ο «Θησέας» της ΕΛ.ΑΣ. λήστευε αλλοδαπούς

Πλήθος προσφύγων, ανάμεσα στους οποίους οικογένειες με μικρά παιδιά, αναγκάζονται να κοιμούνται στην πλατεία Βικτωρίας, καθώς το κέντρο φιλοξενίας στον Ελαιώνα εμφανίζει πληρότητα και δεν έχουν πού να μείνουν, όπως

καταγγέλλει το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων.

Περίπου 100 πρόσφυγες κοιμούνται στην πλατεία Βικτωρίας, ενώ εκατοντάδες άλλοι περνούν τη μέρα τους εκεί και το βράδυ αναγκάζονται να κοιμηθούν σε σπίτια υπό άθλιες συνθήκες, λέει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων Γιονούς Μοχαμαντί. «Η κατάσταση είναι δραματική» σημειώνει ο ίδιος.

Όπως περιγράφει, το βράδυ της Δευτέρας, έπειτα από καταγγελία κατοίκων, οι οποίοι ενοχλήθηκαν από τις σκηνές που έστησαν πρόσφυγες στην πλατεία, ισχυρή ομάδα αστυνομικών έδιωξε τον κόσμο από την πλατεία και οι άνθρωποι κοιμήθηκαν στους γύρω δρόμους.

Σε επικοινωνία του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων με το κέντρο φιλοξενίας στον Ελαιώνα υπήρξε η ενημέρωση ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις για να δεχθούν κόσμο. «Στείλαμε τελικά τρεις οικογένειες με μικρά παιδιά που δεν είχαν πού αλλού να πάνε και τους δέχτηκαν στον Ελαιώνα. Όμως οι θέσεις που αδειάζουν είναι πολύ λίγες για να δεχθούν τόσο κόσμο» συμπληρώνει ο πρόεδρος του Φόρουμ.

Εν τω μεταξύ, η υπεύθυνη λειτουργίας του Ελαιώνα Ανθή Καραγγελή δηλώνει: «Κάνουμε υπεράνθρωπη προσπάθεια να καλύπτουμε τις ανάγκες των οικογενειών. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουμε κόσμο που θα έρθει εδώ, ειδικά οικογένειες με παιδιά. Μπορεί να υπάρξει αναμονή, αλλά δεν μένουν απ' έξω».

Αυτή τη στιγμή στο κέντρο φιλοξενούνται 700 άτομα, όσα δηλαδή χωράνε τα κοντέινερ. «Οι πληθυσμοί είναι εναλλασσόμενοι, οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν διαρκώς, ωστόσο σε μία ώρα καταλαμβάνονται οι θέσεις που αδειάζουν» εξηγεί η Ανθή Καραγγελή και προσθέτει: «Οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να φύγουν και να πάνε στην Ευρώπη. Ας αναλάβει και η Ευρωπαϊκή Ένωση τις ευθύνες της. Δεν είναι θέμα ελληνικής διαχείρισης, αλλά ευρωπαϊκής».

Τη δημιουργία ανοιχτών κέντρων φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα ζητάει ο πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων. «Δεν μπορεί η Αθήνα να δεχτεί όλο το βάρος. Πρέπει οι αρχές να συνεργαστούν, γιατί φοβόμαστε μη συμβεί τίποτα χειρότερο. Εμείς μιλάμε στους κατοίκους, τους εξηγούμε ότι το πρόβλημα δεν είναι οι πρόσφυγες και προσπαθούμε να βρούμε την κοινωνική ανοχή και ασφάλεια μεταξύ μας. Χρειάζεται όμως και η συνεργασία των αρμόδιων αρχών για την εξεύρεση λύσης» καταλήγει ο Γιονούς Μοχαμαντί.

Το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων πραγματοποιεί καθημερινά δράσεις καθαρισμού της πλατείας Βικτωρίας.

ΒΗΜΑ

↧