Εχω πολύ ευχάριστες αναμνήσεις από το Πεδίο του Αρεως. Πηγαίναμε εκδρομή με το σχολείο, έπαιζα μπάλα, έκανα ποδήλατο, βγαίναμε οικογενειακώς. Θυμάμαι πολύ κόσμο να κάνει τη βόλτα του, παιδιά να παίζουν, κόσμος να κάθεται στη σκιά και να διαβάζει. Χρόνια με τα χρόνια όλο και μαράζωνε το πάρκο.
Αυτό που αντίκρυσα όμως ένα μεσημέρι του Ιουλίου δεν το περίμενα. Μπήκα από την είσοδο που είναι το
άγαλμα του Κωνσταντίνου. Δεξιά και αριστερά του μονοπατιού στα παγκάκια δεκάδες ναρκομανείς, έψαχναν τη δόση τους. Αλλοι είχαν κάνει χρήση και ήταν «βυθισμένοι» στο ταξίδι τους. Κάποιοι με πλησίασαν. - θέλεις κάτι φίλε; - Οχι όχι, απάντησα. Ηθελαν να μου πουλήσουν κάτι για να φτιαχτώ. Με κοίταγαν διερευνητικά. - Τι θέλει αυτός εδώ; Θα σκεφτόντουσαν.
Η αλήθεια είναι ότι τρόμαξα λίγο. Ηθελα να κάνω και το ρεπορτάζ, να βγάλω φωτογραφίες. Επρεπε να είμαι προσεκτικός.
Υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών
Συνέχισα να περπατάω, έφτασα στην πλατεία όπου υπήρχαν δύο περίπτερα. Τώρα είναι κλειστά. Βρήκα κάποιους ηλικιωμένους που έπαιζαν τάβλι.. Μοιράστηκα τις σκέψεις μου. - Τι συμβαίνει εδώ; Γιατί δεν κυκλοφορεί κόσμος; Μόνο ναρκομανείς βλέπω. Τους ρώτησα.
- Παιδί μου έχουν αλλάξει τα πράγματα. Στο Πεδίο του Αρεως υπάρχει πολλή παραβατικότητα, μου απάντησαν. - Το έχουν εγκαταλείψει στη μοίρα τους. Δεν έχει φύλαξη, μόνο το βράδυ κυκλοφορεί ένα τζιπάκι σεκιούριτι, αλλά κυρίως για να μην ανάψουν καμία φωτιά. Υπάρχουν πολλοί ναρκομανείς.
Είδα μόνο λίγους περαστικούς ο οποίοι με γρήγορο βήμα διέσχιζαν το πάρκο, και κάποιους που έβγαζαν τα σκυλιά τους βόλτα. Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά όλοι είχαν μεγάλα σκυλιά.
Έστριψα αριστερά, εκεί είχε μια παιδική χαρά. Την είδα κλειστή, όταν πλησίασα είδα και ένα χαρτί κολλημένο στην πόρτα. Εγραφε ότι η παιδική χαρά είναι εκτός λειτουργίας. Τι κρίμα σκέφτηκα ένας χώρος για τα μικρά παιδιά μέσα σε ένα πάρκο και να είναι κλειστός.
Οπου και αν κοίταγα έβλεπα σκουπίδια και σύνεργα χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Το πεδίο του Αρεως κάποτε έσφυζε από ζωή, τώρα είναι μέσα στην παρακμή. Έφυγα και πικρές σκέψεις με κατέκλυζαν. Πως είναι δυνατόν, να έχει αφεθεί έτσι; Σε μια πόλη που ψάχνει απεγνωσμένα ελεύθερους χώρους, το Πεδίο του 'Αρεως είναι άλλη μια χαμένη ευκαιρία.
Ελπίζω να μην είναι άλλη μια χαμένη υπόθεση...
του Ηλία Κούκου
thetoc.gr
.